بررسی رابطه بین بی‌ثباتی اقتصادی و توسعه اقتصادی، اجتماعی ایران

با نگاهی به وضعیت اقتصاد کشور بعد از انقلاب اسلامی، به ویژه دهه اخیر به نظر می رسد که ایجاد تعادل نسبی در اقتصاد ما به مسئله­ای مهم تبدیل شده است. تغییرات ناگهانی و نارسایی­های عمیق در شاخص­های مهمی چون تورم، نرخ ارز، صادرات و واردات و بیکاری، اثباتی بر این مدعا و نشان از عدم وجود سیاست‌های یکپارچه و استوار اقتصادی دارد که سبب شده است. این عوامل از جمله عواملی است که همواره دولت‌ها در صدد کنترل آن‌ها به منظور رسیدن به اهداف سه­گانه تخصیص، توزیع و ثبات اقتصادی می­باشند. در ادبیات اقتصادکلان وجود پدیده‌های مذکور بعنوان شاخص­های بی­ثباتی اقتصادی قلمداد می­شوند که بر رشد و توسعه‌ اقتصادی موثرند. این مقاله اثر شاخص‌های بی­ثباتی بر توسعه‌ اقتصادی  ایران را طی دوره 1392-1358 با استفاده از داده‌های سری زمانی و مدل خود توضیح­برداری (VAR) مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از بررسی تأثیرپذیری توسعه اقتصادی از عوامل مذکور را مورد تائید قرار داده و توجه به این عوامل در رابطه با سیاست‌های تجاری و تحقق حماسه اقتصادی را روشن می­سازد.